Metin Altıok uyandığında
-kül rengi kediler uzaklaşsın izin verin de-
bir yüzük yapar bükerek hoşça kal sözcüğünü
bir çift damla küpe, sırılsıklam âşıklardan
çatlarken ağlar kestane ağaçları
onlardan bahçe yapar
bir yol yapar, kolay gelsin’lerden
uzak bakışlardan dağlara dönük bir balkon
gurbet şiirlerinden bir ev yapar
ama nasıl yaşar, sorarım nasıl yaşar
bir kadına aşkla bağlanmanın
anlamını çözmeden

Metin Altıok uyandığında
-kibrit kutularını kaldırın ortalıktan-
aklındakalsın ütüsüz bir gökyüzü
düşmüş bir yıldızı havalandırır gibi yerden
           çizsin şiirin yeni yörüngesini
o ki yarınlara gül taşıma ustası
yerleşik yabancı, bir acıya kiracı
o ki devriyesi yalnızlığın, kendinin avcısı
karanlığı ışıkla sıvarken sorar
“var mı bilgisayarlarınızın içinde
bir insan sıcaklığı,
yıkanmış avlu serinliği
var mı yetimlik, zor yutulan lokma,   
       memleketten yükselen duman”

Metin Altıok uyandığında
-söz etmesin kimse yanmış kanatlardan-
yoklarsa evde dostlar
tuzağa düşmüş kuş gibi öter kapı zili
orada bekler geçsin diye gözyaşı yağmuru,
içinde bir abdal görgüsü
bekler değişsin diye bu tuhaf dünya işleri
aksın leke, silinsin alın yazısı
engel tanımaz saraylara da girsin acı
ki süslü kapılarına yazılsın ucu yanık kalemle
‘cahillik ateşten tehlikeli’

Metin Altıok uyandığında
-duman tütmesin bir yerlerden ne olur-
sorar, güneşe yük müdür ışık
yük müdür toprağa dağlar
       -ah işte bitmeyen sorular
        onları hoyrat bir makasla
        bir şairin kalbinden mi oydular- 
öyleyse şiirle kapat der gecenin kapısını
saçına harfleri toka yapan sabah
sabah ki yavaş yavaş gözden kaybolan
bir buluta asılı anahtar
sabah ki aydınlığın ilk göz ağrısı
şiirle aş der karanlık sıkıntısını
nasıl aştıysan önceden
âşık ola ola ölüm korkusunu

Metin Altıok uyandığında
-ben sana yangınım demesin kimse sevdiğine-
evlerin yüzü burkulmasın, düğümlenmesin ses
uğuldamasın kulağımızda
   kendine sürgün bir şairin son kez görüldüğü haberi
kopmasın küpeçiçeği, ışığı hiç kimse darıltmasın
kalmasın şiirin yanağında yara izleri
kaybolsun katiller ışığın açtığı uçurumda

Metin Altıok uyandığında
cennete uzansın bir yangın merdiveni
her basamağı onun dizelerinden