Adalet kelimesi çoğu zaman sertlik, soğukluk ve mesafe çağrıştırır. Frank Caprio ise bu kalıbı tersyüz eden, insanların gözünde “dünyanın en kibar hâkimi” olarak yer eden bir isimdi. 20 Ağustos 2025’te, 88 yaşında pankreas kanseriyle verdiği uzun mücadeleyi kaybetti. Rhode Island’da neredeyse kırk yıl boyunca trafik cezaları ve belediye davalarına bakan bir hâkim, nasıl oldu da milyonların kalbinde yer etti?
Caprio’nun mahkemesi aslında çok sıradandı: geciken park cezaları, hız limitini aşan sürücüler, kırmızı ışık ihlalleri… Ama Caprio bu sıradanlığın içine insan hikâyeleri kattı. Bir yaşlı adamın gözlerindeki yorgunluğu gördü, küçük bir çocuğu babasının yanında “hakim yardımcısı” ilan edip karara ortak etti, göçmen bir annenin çaresizliğini duyunca cezayı silip ona “umut” verdi. Mahkeme salonu, bir yandan yasaların işlediği, ama bir yandan da merhametin hüküm sürdüğü küçük bir tiyatro sahnesi gibiydi.
Başlangıçta sadece yerel televizyona yayılan Caught in Providence, kısa sürede YouTube ve sosyal medyada viral oldu. Milyonlarca insan Caprio’nun yargıç kürsüsünden dünyaya yaydığı o gülümsemeyi gördü. Onu izlerken kimse ceza yemekten korkmadı, aksine insanlığın hâlâ var olduğuna dair küçük bir teselli buldu.
Rhode Island Valisi Dan McKee, Caprio’yu “bir devlet hazinesi” diye tanımladı. Eyalet bayrakları onun anısına yarıya indirildi. Ama belki de en değerli anma, insanların sosyal medyada yazdığı küçük notlardı: “Sen bana cezadan çok umut verdin”, “Sen bana babamı hatırlattın”, “Sen bana insan olduğumu hissettirdin.”
Frank Caprio artık yok ama onun mahkemesinden çıkan o basit cümleler hâlâ kulaklarda: “Ben seni sadece kanunla değil, kalbimle de yargılıyorum.” Bir trafik cezasından daha fazlasını görebilen, küçük anların içinden şefkat çıkarabilen bu hâkim, aslında hepimize şunu öğretti: Adaletin en güçlü hali, merhametle yan yana durduğunda ortaya çıkıyor.